Kurs indywidualny +40% ceny
Kurs Zaawansowany Nurek Trymiksowy otwiera drzwi do nurkowań technicznych na głębokościach, które dla większości są nieosiągalne. Pozwala planować i realizować złożone nurkowania z długą dekompresją, przy użyciu niestandardowych mieszanek gazowych zawierających hel i niskie stężenia tlenu (mieszanki hipoksyczne).
Szkolenie TDI Advanced Trimix Diver lub IANTD Trimix Diver skierowane jest do doświadczonych nurków technicznych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę i umiejętności w zakresie eksploracji bardzo głębokich miejsc nurkowych. To kurs dla osób szukających maksymalnej niezależności, precyzji planowania i świadomego zarządzania ryzykiem.
Podczas kursu Zaawansowany Nurek Trymiksowy omawiane są zaawansowane zagadnienia z zakresu fizjologii, dekompresji i planowania nurkowań:
Praktyka na kursie
W trakcie kursu Advanced Trimix Diver uczestnicy będą ćwiczyć:
Hipoksyczny trimiks to mieszanka oddechowa zawierająca mniej niż 18% tlenu, co oznacza, że nie nadaje się do oddychania na powierzchni ani na płytkich głębokościach. Normoksyczny trimiks zawiera 18% tlenu lub więcej i może być stosowany od powierzchni. Hipoksyczne mieszanki są niezbędne przy bardzo głębokich nurkowaniach – pozwalają utrzymać bezpieczne ciśnienie parcjalne tlenu nawet przy głębokościach rzędu 80–100 metrów, chroniąc przed toksycznością tlenową.
Na dużych głębokościach ciśnienie parcjalne tlenu szybko rośnie. Jeśli mieszanka zawiera zbyt dużo tlenu, ryzykujemy toksyczność tlenową ośrodkowego układu nerwowego (CNS), która może prowadzić do drgawek i utraty kontroli pod wodą. Hipoksyczny trimiks pozwala utrzymać ciśnienie parcjalne tlenu w bezpiecznych granicach nawet przy głębokościach rzędu 80–100 metrów.
HPNS (High Pressure Nervous Syndrome) to zespół objawów neurologicznych wywołanych działaniem bardzo wysokiego ciśnienia na układ nerwowy, szczególnie podczas szybkiego zanurzania z użyciem helu. Objawy mogą obejmować drżenia, zawroty głowy, trudności z koncentracją, a nawet nudności. Pojawia się zwykle poniżej 130 metrów, ale przy szybkich zanurzeniach może wystąpić wcześniej – dlatego profil zanurzenia i odpowiedni dobór mieszanki mają tu kluczowe znaczenie.
W nurkowaniach na dużych głębokościach używa się różnych mieszanek gazowych do różnych faz nurkowania:
Dzięki trzem, a czasem i czterem mieszankom można zoptymalizować czas dekompresji, zmniejszyć ryzyko choroby dekompresyjnej oraz oszczędzić trochę pieniędzy na helu.
Mieszanki hipoksyczne zawierają zbyt mało tlenu, by oddychać na powierzchni utrzymać przytomność, dlatego ich użycie musi być ściśle zaplanowane na odpowiednich głębokościach. Organizm przyjmuje hipoksyczny trimiks dobrze, pod warunkiem że ciśnienie parcjalne tlenu utrzymuje się w bezpiecznym zakresie (0,16–1,4 ATA). Mieszanka zawierająca hel jest też mniej narkotyczna, co poprawia klarowność umysłu na dużych głębokościach.
Objawy HPNS (zespołu wysokiego ciśnienia) mogą obejmować:
Objawy te zwykle ustępują po zatrzymaniu zejścia lub lekkim wynurzeniu. HPNS nie występuje u wszystkich nurków i można mu przeciwdziałać m.in. przez wolniejsze tempo zanurzania oraz odpowiedni dobór proporcji helu i azotu.