• Phone
  • Mail
  • WhatsApp
× Send

FRTI Pierwsza Pomoc, AED i Tlen

Kurs pierwszej pomocy nurkowej

Kurs Pierwszej Pomocy FRTI przygotowuje do skutecznego udzielania pomocy w nagłych sytuacjach. Obejmuje techniki resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), obsługę automatycznego defibrylatora zewnętrznego (AED), pierwszą pomoc u dorosłych i dzieci oraz podawanie tlenu w stanach zagrożenia życia. Certyfikacja jest ważna przez 2 lata.

Długość kursu

1-2 dni

Ilość nurkowań

kurs bez nurkowań

Konfiguracja

kurs bez nurkowań

Małe grupy

max. 4 osoby
Podoba Ci się ten kurs? Masz pytania?

Najbliższe terminy i miejsca kursu:

Nie ma obecnie więcej zaplanowanych terminów. Skontaktuj się z nami!

Cena:

790 PLN

Kurs indywidualny +40% ceny

Cena zawiera:

  • szkolenie teoretyczne i praktyczne oraz nadzór instruktora;
  • materiały teoretyczne w formie elektronicznej;
  • międzynarodowy certyfikat w formie cyfrowej (certyfikat w formie karty plastikowej dopł. 70zł).

Wymagania wstępne:

  • ukończone 15 lat.
Więcej o kursie FRTI Pierwsza Pomoc, AED i Tlen

Nagłe sytuacje mogą wydarzyć się w każdej chwili – czy w domu, pracy, czy na nurkowaniu. Kurs Pierwszej Pomocy FRTI zapewnia praktyczne umiejętności i wiedzę, które pozwalają pewnie reagować w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia. Nauczysz się rozpoznawać objawy zatrzymania krążenia, prawidłowo wykonywać RKO oraz obsługiwać AED, a także podawać tlen osobom potrzebującym natychmiastowej interwencji.

Kurs First Response Training International (FRTI) to kompleksowy program szkoleniowy, który obejmuje zarówno teoretyczne podstawy pierwszej pomocy, jak i praktyczne ćwiczenia. Dzięki temu przygotowuje uczestników do działania w rzeczywistych sytuacjach, wymagających szybkiej i skutecznej reakcji. Kurs łączy elementy pierwszej pomocy dorosłym i dzieciom, obsługę AED oraz podawanie tlenu, co czyni go wszechstronnym i kompletnym.

FRTI Pierwsza Pomoc, AED i Tlen

Teoria

Podczas kursu Pierwszej Pomocy FRTI poznasz kluczowe zagadnienia, w tym:

  • Ocena sytuacji i bezpieczeństwa ratownika.
  • Podstawowe zasady pierwszej pomocy: kiedy i jak udzielać pomocy.
  • Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO):
    • Jak rozpoznać zatrzymanie krążenia?
    • Techniki ucisków klatki piersiowej i wentylacji.
    • Stosowanie środków ochrony osobistej (rękawiczki, maseczki).
  • Automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED):
    • Wskazania do użycia AED.
    • Obsługa urządzenia krok po kroku.
    • Zasady przechowywania i konserwacji AED.
  • Pierwsza pomoc w urazach:
    • Postępowanie przy krwotokach i ranach.
    • Unieruchamianie złamań i skręceń.
    • Oparzenia, ukąszenia i obrażenia spowodowane uderzeniami.
  • Podstawy neurologii w pierwszej pomocy: jak ocenić stan poszkodowanego.
  • Podawanie tlenu w nagłych przypadkach:
    • Wskazania do tlenoterapii.
    • Metody podawania tlenu (maska z workiem, maska na żądanie).
    • Bezpieczne obchodzenie się z butlą tlenową.

Praktyka

Podczas zajęć praktycznych kursu Pierwszej Pomocy FRTI uczestnicy przećwiczą następujące umiejętnosći:

  • Ocena sytuacji i wejście na miejsce zdarzenia – jak zadbać o bezpieczeństwo swoje i poszkodowanego.
  • Wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) na manekinach (dorosły, dziecko).
  • Stosowanie pierwszej pomocy – symulacje postępowania w urazach:
    • RKO w przypadku zatrzymania oddechu.
    • Opatrywanie ran i tamowanie krwotoków.
    • Stabilizacja złamań i unieruchamianie kończyn.
    • Reakcja na zakrztuszenie – techniki udrażniania dróg oddechowych.
  • Obsługa AED – uruchomienie i prawidłowe użycie defibrylatora.
  • Tlenoterapia ratunkowa – konfiguracja zestawu tlenowego, aplikacja tlenu przy różnych scenariuszach.
  • Ocena neurologiczna – nauka badania podstawowych reakcji poszkodowanego.

Certyfikacja

Po ukończeniu szkolenia absolwent otrzymuje certyfikat jednej z najbardziej rozpoznawalnych światowych organizacji nurkowych.

FRTI Pierwsza Pomoc, RKO i Tlen

FRTI Pierwsza Pomoc, AED i Tlen

Najczęściej zadawane pytania

Czy istnieją specjalne techniki RKO dla nurków noszących suchy lub mokry skafander?

Podstawowe procedury RKO pozostają takie same. Jednak trzeba się czym prędzej pozbyć suchego lub mokrego skafandra, by zapewnić jak najbardziej efektywną resuscytację. Skfander będzie utrudniał RKO. W przypadku suchego skafandra utrudnieniem będzie zawór, zamek oraz gruby docieplacz. Uciski przez skafander byłyby utrudnione lub nieefektywne. Do tego ciasna kryza szyjna może utrudniać oddychanie nieprzytomnej osobie.

W przypadku mokrego skafandra utrudnieniem będzie neopren, który będzie amortyzował uciski czyniąć je mniej efektywnymi. Do tego ciasny skafander równiez może utrudniać oddychanie osobie nieprzytomnej.

RKO jest najbardziej efektywne, jeśli jest połączone z jak najwcześniejszą defibrylacją. A więc czym prędzej trzeba rozciąć skafander i przygotować defibrylator. Ratujemy życie, nie sprzęt!

Kiedy należy podać tlen poszkodowanemu nurkowi?

Podanie tlenu jest kluczowe w większości wypadków nurkowych. Tlen powinien być podany jak najszybciej w przypadku:

  • Podejrzenia choroby dekompresyjnej (DCS) – zmniejsza ilość gazów obojętnych w organizmie i może złagodzić objawy.
  • Urazu ciśnieniowego płuc – pomaga zredukować skutki niedotlenienia.
  • Zatrzymania oddechu lub omdlenia – dostarcza tlen do organizmu w kryzysowej sytuacji.
  • Podtopienia – zwiększa szanse przeżycia i regeneracji płuc.
  • Wychłodzenia i hipotermii – poprawia natlenienie organizmu i wspiera proces ogrzewania.
Czy podanie tlenu może zaszkodzić nurkowi?

Nie, podanie tlenu nie szkodzi, a wręcz jest kluczowe w leczeniu choroby dekompresyjnej (DCS) lub pierwszej pomocy po urazie płuc.

W przypadku DCS Tlen pomaga w eliminacji nadmiaru azotu z organizmu, co może zmniejszyć objawy i ograniczyć dalszy rozwój choroby.

W przypadku uszkodzeń płuc, tylko część pęcherzyków płucnych funkcjonuje poprawnie, więc tym wazniejsze jest dostarczenie większej ilości tlenu do pozostałych w największym możliwym stężeniu, aby osoba poszkodowana mogła dalej oddychać.

W innych przypadkach też zawsze lepiej podać tlen niż go nie podać.

Czy można użyć automatycznego defibrylatora (AED) na osobie wyciągniętej z wody?

Tak, AED można użyć na osobie wyciągniętej z wody, ale należy zachować kilka zasad bezpieczeństwa i postępować według procedury:

  1. Szybkie rozcięcie skafandra nurkowego – elektrony trzeba przykleić bezpośrednio na ciało, a nie ma czas na powolne zdejmowanie skafandra z nurka, który wymaga AED.
  2. Osuszenie klatki piersiowej – jeśli skóra jest mokra, należy ją wytrzeć (nadmierna wilgoć może zakłócić działanie AED).
  3. Unikanie kontaktu z wodą – AED nie powinien być używany, jeśli poszkodowany leży w wodzie lub w kałuży (ryzyko porażenia prądem).
  4. Prawidłowe umiejscowienie elektrod – elektrody umieszcza się zgodnie z instrukcją AED: jedna na prawym górnym obszarze klatki piersiowej, druga pod lewą pachą.
  5. Analiza rytmu serca i wyładowanie – AED samo oceni, czy defibrylacja jest konieczna. Należy się jednak upewnić się, że nikt nie dotyka poszkodowanego przed dostarczeniem impulsu.
  6. Kontynuacja RKO – po wyładowaniu należy natychmiast wrócić do uciśnięć klatki piersiowej i znowu uważać, żeby nie zmoczyć osoby poszkodowanej.
Co zrobić, jeśli nurek odczuwa silny ból w stawach po wynurzeniu?

Silny ból w stawach po wynurzeniu może wskazywać na chorobę dekompresyjną (DCS). Należy ograniczyć ruch, podać 100% tlen, nawodnić poszkodowanego i monitorować objawy. Jeśli ból nie ustępuje lub nasilają się inne symptomy (drętwienie, osłabienie, zawroty głowy), natychmiast skontaktować się z centrum hiperbarycznym lub DAN. Jeśli sytuacja osoby poszkodowanej poprawia się, to również należy skontaktować się z komora hiperbaryczną, ale jest więcej czasu na zorganizowanie transportu.

Jakie informacje należy przekazać służbom ratunkowym w przypadku wypadku nurkowego?

W przypadku wypadku nurkowego służbom ratunkowym należy przekazać jak najwięcej precyzyjnych informacji, aby umożliwić skuteczną pomoc. Kluczowe dane obejmują:

  1. Stan poszkodowanego – czy jest przytomny, oddycha, jakie ma objawy (ból, osłabienie, drętwienie, utrata przytomności, problemy neurologiczne).
  2. Przebieg nurkowania – głębokość i czas nurkowania, liczba wykonanych nurkowań tego dnia, przerwy powierzchniowe.
  3. Profil wynurzenia – czy wynurzenie było kontrolowane, czy doszło do szybkiego wynurzenia lub pominięcia przystanków dekompresyjnych.
  4. Podejrzenie choroby dekompresyjnej (DCS) lub urazu ciśnieniowego – kiedy pojawiły się objawy i jak się rozwijały.
  5. Działania podjęte na miejscu – czy podano tlen, czy rozpoczęto RKO, czy użyto AED.
  6. Mieszanka oddechowa – jaki gaz był używany (powietrze, nitrox, trimix).
  7. Lokalizacja i dostępność transportu – dokładne miejsce zdarzenia, czy nurek znajduje się na łodzi, przy brzegu, czy wymaga transportu wodnego.
  8. Dane kontaktowe ratownika – kto zgłasza wypadek i jaki ma kontakt w razie potrzeby dodatkowych informacji.

Najważniejsze: W przypadku podejrzenia DCS lub urazu ciśnieniowego należy zawsze poinformować o potrzebie transportu do najbliższej komory hiperbarycznej, bo nie wszystkie lokalne służby ratownicze w najdalszym zakątku świata, w którym nurkujesz będą wiedzieć czym charakteryzują się wypadki nurkowe. Jeśli sytuacja jest poważna, warto skontaktować się z DAN (Divers Alert Network), aby uzyskać dalsze instrukcje oraz ich wsparcie w koordynacji działań ratowniczych.

Podoba Ci się ten kurs? Masz pytania?

Opinie naszych kursantów

Zobacz inne nasze kursy

Zapisz się!

Pierwsza Pomoc Nurkowa FRTI

Skontaktuj się z nami