Kurs indywidualny +40% ceny
Kurs TDI Nitrox Gas Blender to propozycja dla tych, którzy chcą nauczyć się samodzielnie przygotowywać mieszaniny nitroksowe. Program zapewnia solidne podstawy teoretyczne oraz praktyczne, niezbędne do samodzielnego wykonywania mieszanek zgodnych z normami bezpieczeństwa.
Podczas kursu mieszania nitroksu nauczysz się, jak wygląda proces przygotowania gazu od pustej butli po gotową do użycia mieszankę. Zrozumiesz zasady działania systemów mieszających, poznasz wymagania sprzętowe i nauczysz się oceniać jakość otrzymanego nitroksu.
Po ukończeniu szkolenia absolwent otrzymuje certyfikat jednej z najbardziej rozpoznawalnych światowych organizacji nurkowych.
Nie, jest to potencjalnie bardzo niebezpieczne. Mieszanie nitroksu wymaga specjalistycznej wiedzy, sprzętu, przestrzegania procedur bezpieczeństwa oraz dostępu do tlenu o czystości medycznej lub technicznej. Nieodpowiednie warunki (np. zanieczyszczony sprzęt lub niewłaściwa wentylacja) mogą doprowadzić do pożaru lub wybuchu. W większości krajów obowiązują też przepisy, które zabraniają niecertyfikowanym osobom samodzielnego napełniania butli pod ciśnieniem.
Mieszanie przez ciśnienie parcjalne polega na dodawaniu kolejno określonych objętości gazów (zazwyczaj najpierw tlenu, potem powietrza lub helu) bezpośrednio do butli. Wymaga znajomości odpowiednich wzorów i bardzo dokładnej kontroli objętości przetoczonego gazu.
Mieszanie ciągłe (continuous blending) wykorzystuje specjalny system mieszający gazy już przed wejściem do kompresora – mieszanina trafia do butli jako gotowa. Metoda ta jest bardziej wydajna przy dużej liczbie napełnień, ale wymaga bardziej zaawansowanego sprzętu.
Tak – to najczęstsza metoda stosowana w metodzie ciśnienia parcjalnego. Używając powietrza (zawierającego ok. 21% tlenu) oraz czystego tlenu (zwykle 100%), można uzyskać dowolną mieszaninę EAN (Enriched Air Nitrox) o zawartości tlenu między 22% a 95%. Wymaga to jednak precyzyjnych obliczeń i sprzętu zgodnego z pracą pod czystym tlenem.
Booster (sprężarka gazu) służy do podnoszenia ciśnienia gazów, głównie tlenu lub helu, które znajdują się w butlach o niskim ciśnieniu, tak aby można je było wtłoczyć do butli nurkowej o wyższym ciśnieniu roboczym. Umożliwia to precyzyjne mieszanie gazów i wykorzystanie gazu z butli źródłowych niemal do końca.
Pozostałości innej mieszanki mogą zaburzyć obliczenia parcjalne i w efekcie spowodować uzyskanie niewłaściwego składu końcowego – nawet przy prawidłowo wykonanych obliczeniach. Przekroczenie ciśnienia parcjalnego tlenu może uczynić mieszankę niebezpieczną. Zawsze należy analizować zawartość butli przed rozpoczęciem mieszania, dążyć do mieszania w butlach pustych lub z dokładnie znanym gazem bazowym, albo skorzystać z kalkulatorów uwzględniających gaz resztkowy.
Należy zatrzymać dodawanie tlenu i rozcieńczyć mieszankę, dodając powietrze, aż do osiągnięcia właściwego ciśnienia parcjalnego tlenu. Jeśli nie mamy możliwości dodania powietrza, należy wypuścić nadmiar nitroxu aby możliwe było dodanie powietrza i skorygowanie tlenu. Następnie ponownie zmierzyć skład gazu i skorygować etykietę.
